Η μνήμη της ποίησης

Η ποίηση, οι ποιητές, τα ποιήματα υμνούν τη γλώσσα, τις λέξεις, τον μύθο και τη διαδρομή τους στον χρόνο.Από την εποχή του Ομήρου έως και σήμερα, περιγράφουν τον βίο των ανθρώπων με κώδικες που ορίζουν τα μικρά και τα μεγάλα της ύπαρξής τους, τα μικρά και τα μεγάλα με τα οποία δονείται η καθημερινότητα των σύγχρονων ανθρώπων. Η δράση των ποιητριών και των ποιητών όπως αυτή καταγράφεται στον εκδοτικό χώρο, τρανή και ουσιαστική, συνεισφέρει με τον δικό της τρόπο στη διαμόρφωση του πολιτιστικού ορίζοντα της σύγχρονης Ελλάδας.

Καθ’όλον τον εικοστό αιώνα οι ποιητές και οι ποιήτριες με τα κείμενά τους συνοδοιπόρησαν με όλες τις σπουδαίες στιγμές και τα γεγονότα του σύγχρονου κόσμου, και όχι μόνο. Το Γραφείον Ποιήσεως καταγράφει τον βίο των λέξεων που καθώς ορίζουν στο ποίημα την ποίηση περιγράφουν και το έργο του δημιουργού τους. Συνομιλεί άμεσα με τη σύγχρονη ποιητική παραγωγή, καταγράφοντας και αρχειοθετώντας το έργο των σύγχρονων ποιητριών και ποιητών, μέσα από τα ποιήματα και την ποιητική τους τέχνη.

Τα «Ποιητικά Πορτραίτα» παρουσιάζουν σε εβδομαδιαίο επίπεδο, κάθε Κυριακή, σε συνεργασία με την ημερήσια εφημερίδα των Πατρών Πελοπόννησος, τη ποιητική δράση κάθε φορά ενός ποιητή ή μιας ποιήτριας που ζει και παράγει σήμερα στον ελλαδικό χώρο.Ηπαρουσίαση καταγράφει κάθε φορά τις απόψεις τους, τη συνάντησή τους με έναν σπουδαίο ομότεχνο, ένα χειρόγραφο ποίημά τους, το οποίο συνοδεύεται κάθε φορά από το αντίστοιχο φωτογραφικό υλικό και το απαιτούμενο ευσύνοπτο βιογραφικό.

Σε συνέχεια του 2017, το 2018 παρουσιάστηκαν 46 ποιητές και ποιήτριες από όλες τις υπάρχουσες εν δράσει «ποιητικές γενιές» της σύγχρονης Ελλάδας, δίνοντας μ’ αυτόν τον τρόπο τη δυνατότητα στον αναγνώστη να μελετήσει το ψηφιδωτό της σύγχρονης ποίησης, μέσα από την παρουσίαση των ποιητικών «προσωπικοτήτων» που δημιουργούν, έχουν εγνωσμένο ποιητικό βίο και διαμορφώνουν τον λογοτεχνικό ορίζοντα της πατρίδας μας. Η καταγραφή αυτή έχει ως κύριο στόχο, παράλληλα με τα όποια γραμματολογικά χαρακτηριστικά να καταγραφούν και οι απόψεις των ίδιων των δημιουργών για την ποίηση και τις υγρασίες που αφήνουν στον χρόνο τα ποιήματα τους. Οι καταγραφές συνεχίζονται με τα ποιητικά πορτραίτα του 2019.

Η ποίηση αρχίζει εκεί όπου την τελευταία λέξη την έχει ο θάνατος. Αν, λοιπόν, σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια, αλλά η δημιουργία, η ποίηση είναι ο μαγικός τρόπος να ανοικειώνεις τον κόσμο, όπως δήλωναν οι Ρώσοι Φορμαλιστές. Ένας κόσμος πλάθεται από την αρχή με τις λέξεις, και δεν είναι φανταστικός, όπως πιστεύεται, αλλά ίσως ο μοναδικός αληθινός και ουσιαστικός.

Τι είναι το γλωσσάριο των ανθέων και σε ποια γλώσσα αντιστοιχεί;

Αντιστοιχεί σε μια λησμονημένη γλώσσα με επίκεντρο τη φύση και τη ζωή, τώρα περιορισμένη ανάμεσα σε επαγγελματίες και σε ερασιτέχνες φυσιογνώστες, σε εναπομείναντες ρομαντικούς.

Υπάρχει όμως και το ευρύ κοινό που κρατά τα βασικά: στολίζει με άνθη τις χαρές και τις λύπες, πλέκει στεφάνι την Πρωτομαγιά και τραγουδά την άνθιση ακόμα και στο κέντρο της Αθήνας.

«Το καλοκαίρι γιασεμιά και το χειμώνα γιούλια», σύμφωνα με τις εποχές που περνούν στον αποσπασματικό στίχο του Κωστή Παλαμά. Οι παλιοί ποιητές επικοινωνούν ουσιαστικά με το γλωσσάρι ενώ πολλοί από τους νεώτερους θέλγονται περισσότερο από τις ονομασίες και τα σύμβολα των λουλουδιών.

Αυτή η ανθολογία συγκεντρώνει μεγάλο μέρος από τη γνώση και μικρότερο από την άγνοια σε μια χρηστική έκδοση με 200 ωραία ποιήματα που έχουν γραφτεί στο όνομα των λουλουδιών, στο όνομα της αγάπης…