

10,00 €
Ασυμφωνία τύπου Ξι
Γνωρίστε τον συγγραφέα
Σχετικά προϊόντα
Γυναικεία Γραφή
15,00 €Γυναικεία γραφή: Όταν ο Ιταλός αρχισυντάκτης γνωστής εφημερίδας επιπλήττει τη ρεπόρτερ του, επειδή γράφει… γυναικεία σε κάποια κείμενα, εκείνη σπεύδει να υπερασπιστεί τη γραφή της…
Τη Γυναικεία γραφή. Μήπως την επηρέασαν όλες αυτές οι γυναικείες φιγούρες, που την περιστοιχίζουν από τη μικρή της ηλικία; Μήπως όσες γυναίκες σημάδεψαν αργότερα τη ζωή της;
Το βιβλίο παρουσιάζει πολλές ιστορίες γυναικών, όπως τις έζησε η πρωταγωνίστρια του βιβλίου κι όπως τις περιέγραψαν οι ίδιες. Ένα συναρπαστικό ταξίδι σε διαφορετικές εποχές, διαφορετικές χώρες, διαφορετικές προσωπικότητες. Όλες οι ιστορίες που αναφέρονται στο βιβλίο είναι βασισμένες σε αληθινές αφηγήσεις γυναικών, με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία της συγγραφέως.
Το πρωτότυπο στοιχείο που θα διαπιστώσει ο αναγνώστης είναι ότι με έναν έξυπνο τρόπο δεν αναφέρεται πουθενά το όνομα της πρωταγωνίστριας κι εσκεμμένα όλοι οι τίτλοι των κεφαλαίων της Γυναικεία γραφή είναι γένους θηλυκού…
Το Φόρεμα στο Υπόγειο
15,00 €Πόσο εύκολο είναι να πέσεις από ένα μπαλκόνι κατά λάθος;
Ακόμη κι όταν όλοι γύρω της επέμεναν πως ο θάνατος του άντρα της ήταν απλώς μια άτυχη στιγμή, η Όλγα δεν τους έδωσε σημασία. Εκείνη γνώριζε πως ο Γιώργος δε θα μπορούσε ποτέ να είναι τόσο απρόσεχτος.
Η αναζήτηση της αλήθειας θα γίνει η κυρίαρχη εμμονή στη ζωή της. Ακόμη κι όταν η ερεύνα θα της αποκαλύψει τη σκοτεινή πλευρά των ΜΜΕ και του θεάματος, όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, ακόμη κι όταν έρθει αντιμέτωπη με τον εαυτό της και τα θέλω της, η Όλγα δε θα λυγίσει. Θα συνεχίσει να αναζητά τις απαντήσεις. Όσο κι αν της κοστίσουν…
Δεύτερες Ζωές
13,00 €Σε μία εποχή που ο ρόλος της γυναίκας είναι περιορισμένος, δυο γυναίκες κατορθώνουν να ξεχωρίσουν, πληρώνοντας σκληρό αντίτιμο. Μαριώ και Ειρήνη, μάνα και κόρη. Κεφαλονιά, αρχές του 20ού αιώνα. Η Μαριώ υποτάσσεται στην πίεση του πατέρα της και παντρεύεται. Ο γάμος της καταλήγει σε φιάσκο κι έτσι σύντομα επιστρέφει στο πατρικό της με την κόρη της Ειρήνη.
Τα χρόνια περνούν κι η Ειρήνη, μεγάλη πια, εγκαταλείπει την Κεφαλονιά για την Κέρκυρα, σ’ ένα ταξίδι που πίστευε πως θ’ άλλαζε τη ζωή της. Έρωτες, απώλειες, ελπίδες, σχέδια, χρήμα, εξουσία και πολλές απογοητεύσεις, αλλάζουν τα σχέδια της, οδηγώντας τα βήματά της στη Θεσσαλονίκη, τον τελικό της προορισμό. Οι προτεραιότητές της αλλάζουν κι η Ειρήνη σύντομα αντιλαμβάνεται πως ανεξάρτητα απ’ τους ανθρώπινους σχεδιασμούς και επιθυμίες, η ζωή ακολουθεί τη δική της αυτόνομη πορεία, πέρα από συμβάσεις και κοινωνικά δεδομένα.
Δεύτερες Ζωές, ένα δυνατό μυθιστόρημα για τη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής σ’ ένα ταξίδι που ανατρέπει ζωές, ξεπερνώντας Κύκλωπες και Συμπληγάδες για να αποδείξει περίτρανα πως κάθε τέλος σηματοδοτεί μια καινούρια αρχή.
Η τελευταία μάσκα
Η τελευταία μάσκα είναι μια θεατρική ωδή πάνω στην ιστορία της Πάτρας με τη μορφή ενός πολύπτυχου χορικού, όπου τις φωνές της πόλης τις μοιράζονται οι ηθοποιοί, προσπαθώντας να βρουν την ταυτότητά τους, ερμηνεύοντας τις φωτεινές και σκοτεινές πλευρές της ιστορικής διαδρομής της και πραγματικές ιστορίες, όπως την ιστορία της στοιχειωμένης Πατρινέλας. Τελικά προσπαθούν όλοι ως κομμάτια και δυναμικές αυτής της πόλης να περάσουν στη συμφιλίωση και στην υπέρβαση. Το χρονικό πλαίσιο της καρναβαλικής περιόδου χρησιμοποιήθηκε προκειμένου να γίνει αναφορά στο διφυές στοιχείο του ανθρώπου, στη δισυπόστατη φύση του: αφενός μεν στον παραλογισμό, τον εκφραζόμενο στη συγκεκριμένη περίοδο, και αφετέρου στην κάθαρση που συντελείται με την καύση του Καρνάβαλου, οπότε και αποκαθίσταται η τάξη και η λογική.
Θεόδωρος Τερζόπουλος
Η ιστορία που χρησιμοποιήθηκε σαν καμβάς—και μόνον—για την τελευταία μάσκα είναι πραγματική και είχε συγκλονίσει την Πάτρα τη δεκαετία του ’60. Μια γυναίκα προδομένη από τον εραστή της και παθιασμένη για εκδίκηση σκοτώνει το παιδί του στην περιοχή του Δασυλλίου, δίπλα στα τείχη του μεγάλου Κάστρου. Η παιδοκτόνος μοιχαλίδα καταδικάζεται και λίγο αργότερα αυτοκτονεί μέσα στη φυλακή της.
Τα γεγονότα στη θεατρική τους εκδοχή διαδραματίζονται σε περίοδο καρναβαλιού, μια γιορτή ταυτισμένη με τη Διονυσιακή λατρεία και την παραφορά. Η ηρωίδα ενδεδυμένη τα προσωπεία της στοιχειωμένης Πατρινέλας ή της πόρνης τουΜανζάρ, κι ακόμα της Βακχικής Αγαύης και της αρχαίας Τρικλαρίας Αρτέμιδος (όλες γυναίκες – σύμβολα του Πάθους), σκάβει βαθιά τις ρίζες των μύθων που γεννήθηκαν στη γη της Αχαΐας και συνδέει το παρελθόν με το παρόν μας.
Κώστας Λογαράς
Κάτοπτρο
ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΙΙΙ
Τ’ αρνητικά απ’ το πρώτο πέταγμα,
μονάχα αυτά θα σου ζητήσω.
Τ’ άλλα τα βλέπω ολημερίς,
τι ωφελεί να τα εμφανίσω;
Δυο πρόσωπα που φώτιζες
και μοιάζανε με ένα.
Εκείνα εκεί τα είδωλα
πού να ‘ναι ξεχασμένα;
Καθρέπτη μου, σ’ αγάπησα,
ήσουν το πρώτο πλάνο,
τώρα τα χρόνια μου μετρώ,
και στα δικά σου φτάνω.
Τελευταία Ανάσα
Ποτέ δεν ξέρει κανείς που μπορεί να οδηγήσει μια συνάντηση. Ο Άρης συνάντησε την Ιουλία σε μια στιγμή που η ζωή τους έλαμπε σαν πολύτιμος λίθος. Όλα έδειχναν ότι καμιά ακύρωση δεν θα τάραζε την πορεία τους. Όταν εκείνος βρέθηκε να την δολοφονεί κι αυτή να ξεψυχάει στα πόδια του, το κρύσταλλο των ζωών τους θρυμματίστηκε για πάντα. Κανένα κομμάτι δεν θα ταίριαζε ποτέ με κανένα άλλο.
Τι να περιμένεις μετά από αυτό;
Τι να ελπίζεις;
Κι όμως, η νεκρική σιγή που κατακάθισε σαν πηχτή σκόνη σε ότι απέμεινε απ’ αυτούς, έγινε ξάφνου τόσο εύγλωττη. Έγινε κραυγή ζωής.
«Τον θάνατο;
Όχι, δεν τον φοβάμαι.
Τον κάνω πέρασμα και δρασκελίζω το κατώφλι του.
Τον κάνω μήτρα και τοποθετώ εσένα ασφαλή μέσα
στα ζεστά της τοιχώματα. Τον κάνω ζωή και τον τινάζω από τη θέση του. Τον κάνω χάρτινο πύργο και του βάζω φωτιά», θα μονολογήσει ο Άρης, όταν χρόνια μετά τον φόνο, θα δίνει, σαν άλλος Θεός, άγγιγμα ζωής εκεί που βασίλευε ο θάνατος.