Τελευταία Ανάσα

Original price was: 11,00 €.Η τρέχουσα τιμή είναι: 10,00 €.

Ποτέ δεν ξέρει κανείς που μπορεί να οδηγήσει μια συνάντηση. Ο Άρης συνάντησε την Ιουλία σε μια στιγμή που η ζωή τους έλαμπε σαν πολύτιμος λίθος. Όλα έδειχναν ότι καμιά ακύρωση δεν θα τάραζε την πορεία τους. Όταν εκείνος βρέθηκε να την δολοφονεί κι αυτή να ξεψυχάει στα πόδια του, το κρύσταλλο των ζωών τους θρυμματίστηκε για πάντα. Κανένα κομμάτι δεν θα ταίριαζε ποτέ με κανένα άλλο.

Τι να περιμένεις μετά από αυτό;
Τι να ελπίζεις;

Κι όμως, η νεκρική σιγή που κατακάθισε σαν πηχτή σκόνη σε ότι απέμεινε απ’ αυτούς, έγινε ξάφνου τόσο εύγλωττη. Έγινε κραυγή ζωής.

«Τον θάνατο;
Όχι, δεν τον φοβάμαι.
Τον κάνω πέρασμα και δρασκελίζω το κατώφλι του.
Τον κάνω μήτρα και τοποθετώ εσένα ασφαλή μέσα
στα ζεστά της τοιχώματα. Τον κάνω ζωή και τον τινάζω από τη θέση του. Τον κάνω χάρτινο πύργο και του βάζω φωτιά», θα μονολογήσει ο Άρης, όταν χρόνια μετά τον φόνο, θα δίνει, σαν άλλος Θεός, άγγιγμα ζωής εκεί που βασίλευε ο θάνατος.

Εκπαιδευτήρια «Σωτηρχοπούλου»: Ένα σχολείο, 80 χρόνια, 1933 – 2013

Τα ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ ΣΩΤΗΡΧΟΠΟΥΛΟΥ ανήκουν πλέον στην τοπική εκπαιδευτική ιστορία, αφού πρώτα έγραψαν τη δική τους δημιουργική ιστορία και γι’ αυτό θα μείνουν στη συλλογική μνήμη με πολύ θετικό πρόσημο για τη μεγάλη προσφορά τους στην Πάτρα και την Ελλάδα. […] οι μνήμες όσων είχαν την τύχη να περάσουν από τα σχολεία τους θα μένουν θετικές και ζωντανές.

Σ. Μπουζάκης

Πολιτικόν Ενύπνιον Ι

10,00 

Η ποίηση αρχίζει εκεί όπου την τελευταία λέξη την έχει ο θάνατος. Αν, λοιπόν, σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια, αλλά η δημιουργία, η ποίηση είναι ο μαγικός τρόπος να ανοικειώνεις τον κόσμο, όπως δήλωναν οι Ρώσοι Φορμαλιστές. Ένας κόσμος πλάθεται από την αρχή με τις λέξεις, και δεν είναι φανταστικός, όπως πιστεύεται, αλλά ίσως ο μοναδικός αληθινός και ουσιαστικός.

Η τελευταία μάσκα

Original price was: 16,00 €.Η τρέχουσα τιμή είναι: 14,40 €.

Η τελευταία μάσκα είναι μια θεατρική ωδή πάνω στην ιστορία της Πάτρας με τη μορφή ενός πολύπτυχου χορικού, όπου τις φωνές της πόλης τις μοιράζονται οι ηθοποιοί, προσπαθώντας να βρουν την ταυτότητά τους, ερμηνεύοντας τις φωτεινές και σκοτεινές πλευρές της ιστορικής διαδρομής της και πραγματικές ιστορίες, όπως την ιστορία της στοιχειωμένης Πατρινέλας. Τελικά προσπαθούν όλοι ως κομμάτια και δυναμικές αυτής της πόλης να περάσουν στη συμφιλίωση και στην υπέρβαση. Το χρονικό πλαίσιο της καρναβαλικής περιόδου χρησιμοποιήθηκε προκειμένου να γίνει αναφορά στο διφυές στοιχείο του ανθρώπου, στη δισυπόστατη φύση του: αφενός μεν στον παραλογισμό, τον εκφραζόμενο στη συγκεκριμένη περίοδο, και αφετέρου στην κάθαρση που συντελείται με την καύση του Καρνάβαλου, οπότε και αποκαθίσταται η τάξη και η λογική.

Θεόδωρος Τερζόπουλος

Η ιστορία που χρησιμοποιήθηκε σαν καμβάς—και μόνον—για την τελευταία μάσκα είναι πραγματική και είχε συγκλονίσει την Πάτρα τη δεκαετία του ’60. Μια γυναίκα προδομένη από τον εραστή της και παθιασμένη για εκδίκηση σκοτώνει το παιδί του στην περιοχή του Δασυλλίου, δίπλα στα τείχη του μεγάλου Κάστρου. Η παιδοκτόνος μοιχαλίδα καταδικάζεται και λίγο αργότερα αυτοκτονεί μέσα στη φυλακή της.

Τα γεγονότα στη θεατρική τους εκδοχή διαδραματίζονται σε περίοδο καρναβαλιού, μια γιορτή ταυτισμένη με τη Διονυσιακή λατρεία και την παραφορά. Η ηρωίδα ενδεδυμένη τα προσωπεία της στοιχειωμένης Πατρινέλας ή της πόρνης τουΜανζάρ, κι ακόμα της Βακχικής Αγαύης και της αρχαίας Τρικλαρίας Αρτέμιδος (όλες γυναίκες – σύμβολα του Πάθους), σκάβει βαθιά τις ρίζες των μύθων που γεννήθηκαν στη γη της Αχαΐας και συνδέει το παρελθόν με το παρόν μας.

Κώστας Λογαράς

4×4 Ποιήσεις #1

12,00 

Το πρώτο βιβλίο της σειράς 4×4 των Eκδόσεων Πικραμένος περιλαμβάνει τέσσερις ποιητικές ενότητες των ποιητών Σωτήρη Παστάκα, Βαγγέλη Τασιόπουλου, Αντώνη Σκιαθά και Γιώργου Χριστοδουλίδη, όπου κυριαρχούν επεισόδια της ζωής και αναδεικνύονται οι διαφορετικοί εκφραστικοί τρόποι που ο κάθε ποιητής προσλαμβάνει και πραγματεύεται τις εμπειρίες του.

Στο θαλασσινό ποιητικό παραμύθι «Η Σκιά του Άθω», ο Σωτήρης Παστάκας, εκκινώντας από την προσωπική περιπέτεια υγείας, περιγράφει τον θάνατο κι εντέλει τη ζωή από το Δέλτα του Πηνειού ως τις ακτές της Σκιάθου.

Ο Αντώνης Σκιαθάς, φροντίζει ποιητικά τα αναρριχητικά της μνήμης στις χαμένες σκήτες της ζωής.

Ο Βαγγέλης Τασιόπουλος, εστιάζει σε στιγμιότυπα της καθημερινότητας και γεγονότα που διαδραματίζονται στο όριο της νοητής γραμμής.

Τέλος, ο Γιώργος Χριστοδουλίδης, ελαφρώς θλιμμένος, φωτίζει ποιητικά ό,τι βρίσκεται εκτός ποιήματος αλλά αποκτά υπόσταση όταν αποκαλύπτεται.

Γυναικεία Γραφή

15,00 

Γυναικεία γραφή: Όταν ο Ιταλός αρχισυντάκτης γνωστής εφημερίδας επιπλήττει τη ρεπόρτερ του, επειδή γράφει… γυναικεία σε κάποια κείμενα, εκείνη σπεύδει να υπερασπιστεί τη γραφή της…

Τη Γυναικεία γραφή. Μήπως την επηρέασαν όλες αυτές οι γυναικείες φιγούρες, που την περιστοιχίζουν από τη μικρή της ηλικία; Μήπως όσες γυναίκες σημάδεψαν αργότερα τη ζωή της;

Το βιβλίο παρουσιάζει πολλές ιστορίες γυναικών, όπως τις έζησε η πρωταγωνίστρια του βιβλίου κι όπως τις περιέγραψαν οι ίδιες. Ένα συναρπαστικό ταξίδι σε διαφορετικές εποχές, διαφορετικές χώρες, διαφορετικές προσωπικότητες. Όλες οι ιστορίες που αναφέρονται στο βιβλίο είναι βασισμένες σε αληθινές αφηγήσεις γυναικών, με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία της συγγραφέως.

Το πρωτότυπο στοιχείο που θα διαπιστώσει ο αναγνώστης είναι ότι με έναν έξυπνο τρόπο δεν αναφέρεται πουθενά το όνομα της πρωταγωνίστριας κι εσκεμμένα όλοι οι τίτλοι των κεφαλαίων της Γυναικεία γραφή είναι γένους θηλυκού…

Τα εύφλεκτα

10,00 

Έρωτας, ο εύφλεκτος.
Δύο «ε» μαζί.
Σχέση ετερόρρυθμη, ευθύνη περιορισμένη. Κι η γνώμη σου, επίσης.
Εγωιστής. Ορμητικός. Ανεξέλεγκτος. Λεηλάτης.
Νόμιζες πως θα τη βγάλεις καθαρή;
Σε διάλεξε. Τώρα, καλά ξεμπερδέματα!
Εγώ θα πω πως δεν γινόταν αλλιώς…
Εσύ;

Ιστορία της επαρχίας Καλαβρύτων

«Ιστορία της Επαρχίας Καλαβρύτων», Τόμος Α΄ και Τόμος Β΄, έκδοσης 2019.
Δίτομο έργο του Νικολάου Κ. Σακελλαρόπουλου

Το έργο αυτό είναι σχήματος 21Χ28 και αποτελείται από συνολικά 900 σελίδες. Έχει σκληρό εξώφυλλο, η έκδοσή του είναι πολυτελής και είναι τοποθετημένο σε καλαίσθητη σκληρή θήκη.
Το έργο του αποτελεί συμβολή στην ιστοριογραφία της επαρχίας Καλαβρύτων, διότι συνοπτικά, με ιδιαίτερα γλαφυρό αφηγηματικό τρόπο, με δομή, με καθαρό λόγο, γλώσσα καθομιλουμένη και εμπλουτισμένο με φωτογραφικό υλικό, προσώπων, χωριών κ. λ γίνεται προσιτό και κατανοητό από κάθε αναγνώστη.

Ο Α΄ Τόμος, εκτός των προλόγων, περιλαμβάνει στοιχεία για:
Χωρογραφία-Ορεογραφία.
Λατρευτικούς, Ιστορικούς, Μουσειακούς, Τουριστικούς χώρους.
Μυθολογία.
Ιστορία από τους Προϊστορικούς Χρόνους μέχρι το 330 μ. Χ.
Βυζαντινή Περίοδο έως το 1453 μ. Χ.
Σταυροφορία – Φραγκοκρατία.
Οθωμανική Περίοδο 1453-1821.
Επανάσταση του 1821.
Ιστορικά γεγονότα κατ’ έτος από το 1821 έως το 1832, και ιστορικά γεγονότα από το 1832 έως το 1940.

Ο Β΄ Τόμος, περιλαμβάνει στοιχεία για:
Την περίοδο 1941 – 1949 (Η χώρα υπό κατοχή, Πρώτες αντιστασιακές οργανώσεις, Διάφορα γεγονότα σε χωριά της επαρχίας Καλαβρύτων, Οι Γερμανοί στην Πελοπόννησο, Αρχή του Εμφυλίου, Γερμανοί αιχμάλωτοι, «Επιχείρηση Καλάβρυτα», Το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, Κρίσιμες απορίες, Δρματική η κατάσταση των γυναικοπαίδων, «Τάγματα Ασφαλείας και Ευζώνων», Αιματηρές εμφύλιες συγκρούσεις, Η κατάσταση στο χώρο του ΕΛΑΣ, Αποχώρηση των Γερμανών, Πολιτικές εξελίξεις – Δραματικά γεγονότα, Εμφύλιος πόλεμος 1946-49, Γεγονότα μετά τον εμφύλιο στην επαρχία Καλαβρύτων).
Πληθυσμιακά στοιχεία – Διοικητικές διαιρέσεις.
Συνοπτική ιστορία κωμοπόλεων και χωριών της επαρχίας Καλαβρύτων.
Φορείς και πρόσωπα.
Λαογραφία.
Βιβλιογραφία.

Το έργο είναι πολύτιμη πηγή ιστορικών και λοιπών πληροφοριών για την επαρχία αυτή και δεν πρέπει να λείψει από τη βιβλιοθήκη κάθε σκεπτόμενου πατριώτη, κάθε Καλαβρυτινού.

Γλυκό ψωμί

ΤΑ ΑΓΙΑΣΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ

Τα χέρια σου πάντα στη φωτιά,
εμάς για να χορτάσεις,
και αμοιβή καμιά.

Ελεημοσύνη και φιλότιμο και πόρτα ανοιχτή,
και κάθε Σαββατόβραδο το πρόσφορο ετοίμαζες
την Κυριακή να μοιραστεί.

Στο δισκοπότηρο να φθάσει ήθελες,
να γίνει μέρος στη θυσία του Κυρίου,
και ποιος δεν έφαγε γλυκό ψωμί
απ’ τα χέρια σου,
έφυγες και σκορπίσανε μακριά
τα περιστέρια σου.

Κάτοπτρο

ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΙΙΙ

Τ’ αρνητικά απ’ το πρώτο πέταγμα,
μονάχα αυτά θα σου ζητήσω.
Τ’ άλλα τα βλέπω ολημερίς,
τι ωφελεί να τα εμφανίσω;

Δυο πρόσωπα που φώτιζες
και μοιάζανε με ένα.
Εκείνα εκεί τα είδωλα
πού να ‘ναι ξεχασμένα;

Καθρέπτη μου, σ’ αγάπησα,
ήσουν το πρώτο πλάνο,
τώρα τα χρόνια μου μετρώ,
και στα δικά σου φτάνω.

Για ένα παράσημο ανδρείας – Νικολάι Αλεξέγιεβιτς Ράικο

15,00 

«Ήρθα στην Ελλάδα το 1827, χωρίς καμία σύσταση, χωρίς υποστήριξη. Εκείνη την εποχή η χώρα ήταν ένας πραγματικός πύργος της Βαβέλ. Κανείς δε ρώταγε ποιοι είμαστε.Από πού ερχόμαστε; Πού πηγαίνουμε; Ο καθένας έκανε ό,τι ήθελε».

«Επόθουν να λυτρώσω την πατρίδα μου του ψόγου ότι ουδείς των υιών αυτής προσήλθεν εκουσίως αρωγός των εν Χριστώ αδελφών, και αψηφών την ύπαρξίν μου ενεπνεόμην υπό της ιδέας ότι θέλω αποθάνει υπέρ ενδόξου σκοπού».

Νικολάι Ράικο


Πάτρα, Ιούνιος 1829: η πόλη χρειάζεται ικανά πρόσωπα να την ανοικοδομήσουν. Καποδιστριακές προσπάθειες και αντικαποδιστριακά συμφέροντα συγκρούονται. Σ’ αυτές τις συνθήκες καταφθάνει ο ανιδιοτελής, αφιλοχρήματος και εργατικός ρώσος φιλέλληνας Νικολάι Ράικο. Διορίστηκε ως πρώτος φρούραρχος των Πατρών και του Κάστρου του Ρίου, αφού είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη του Καποδίστρια από τη δράση του και τη συνολική του παρουσία στο Ναύπλιο. Ο κυβερνήτης είχε βρει έναν πολύτιμο συνεργάτη.

Η ανά χείρας έκδοση ανασυσταίνει τα κρίσιμα πρώτα χρόνια του ελληνικού κράτους ακολουθώντας τη διαδρομή του Ράικο. Χάρη στην αβίαστη προσέγγιση πηγών, εγγράφων και αλληλογραφίας συνιστά μια νέα ανάγνωση της ιστορίας της Πάτρας και της Ελλάδας αποκαλύπτοντας αφώτιστα έως τώρα στοιχεία.

αναπαράσταση

8,00 

Την τελευταία φορά που επισκέφτηκα το σπίτι
το είδα κρεμασμένο απ’ τα μπαλκόνια.

Φθαρμένα τα κεραμίδια
οι ώρες λειωμένες στις κάμαρες.

Στα εικονίσματα των αγίων
ο έρωτας
έφιππος
σε γέρικο άλογο.

Τα μπαλκόνια προτίμησαν
να δώσουν χέρι βοηθείας στις γλάστρες
όπου ανθίζανε ορφανά τα πρώτα μπουμπουκάκια.

Ένα γέρικο άλογο, είπανε
τι άλλο είναι να δώσει;

Ραψωδίες

Καθρέφτης ΙΙ

Τη μια σου όψη μου ’δειχνες τη λαμπερή, καθρέφτη,
τη θολερή τη φύλαγες για το φινάλε, ψεύτη.

Βλέπω, απ’ την κορνίζα σου τα χρώματα ξεφτάνε,
κι εμένα με κολάκευες πως νέος πάντα θα ’μαι.
Τώρα με απορία σε κοιτώ, σκέπτομαι και φοβάμαι.

Τα πρώτα πλάνα να ’μεναν παντοτινά
που ήσουν ντυμένος στα γκρενά κι εγώ στα φαντεζί·
τα φλας ν’ ανάβανε ξανά, αντικριστά να βλέπαμε μαζί.
Ν’ άλλαξα τόσο άραγε ώστε να μην μπορώ
στο αληθινό μου πρόσωπο να πω πως είναι εγώ;